தல யாத்திரை - திருமழிசையாழ்வார் பாசுரம்

திருமழிசையாழ்வார் அருளிச் செய்த நான்முகன் திருவந்தாதி
குறிப்பு : இரண்டு முறை சேவிக்க வேண்டியவற்றை # என்னும் குறியால் அறியவும்.
தனியன்
சீராமப்பிள்ளை அருளிச் செய்தது
நேரிசை வெண்பா
நாராயணன் படைத்தான் நான்முகனை, நான்முகனுக்கு ஏரார்சிவன் பிறந்தா னென்னுஞ்சொல்,-சீரார் மொழிசெப்பி வாழலாம் நெஞ்சமே*, மொய்பூ மழிசைப் பரனடியே வாழ்த்து.
நான்முகன் திருவந்தாதி
2382 நான்முகனை நாரா யணன்படைத்தான், நான்முகனும் தான்முகமாய்ச் சங்கரனைத் தான்படைத்தான்,-யான்முகமாய் அந்தாதி மேலிட்ட டறிவித்தேன் ஆழ்பொருளை, சிந்தாமல் கொண்மினீர் தேர்ந்து.#	1
2383 'தேருங்கால் தேவன் ஒருவனே,' என்றுரைப்பர் ஆரு மறியார் அவன்பெருமை,-ஓரும் பொருள்முடிவு மித்தனையே எத்தவம்செய் தார்க்கும், அருள்முடிவ தாழியான் பால்.	2
2384 பாலிற் கிடந்ததுவும் பண்டரங்கம் மேயதுவும், ஆலிற் றுயின்றதுவும் ஆரறிவார்,-ஞாலத் தொருபொருளை வானவர்தம் மெய்ப்பொருளை, அப்பில் அருபொருளை யானறிந்த வாறு?	3
2385 ஆறு சடைக்கரந்தான் அண்டர்கோன் றன்னோடும், கூறுடையன் என்பதுவும் கொள்கைத்தே,-வேறொருவர் இல்லாமை நின்றானை எம்மானை, எப்பொருட்கும் சொல்லானை சொன்னேன் தொகுத்து.	4
2386 தொகுத்த வரத்தனாய்த் தோலாதான் மார்வம், வகிர்த்த வளையுகிர்தோள் மாலே,-உகத்தில் ஒருநான்று நீயுயர்த்தி யுள்வாங்கி நீயே, அருநான்கு மானாய் அறி.	5
2387 அறியார் சமணர் அயர்த்தார் பவுத்தர், சிறியார் சிவப்பட்டார் செப்பில்,-வெறியாய மாயவனை மாலவனை மாதவனை ஏத்தாதார், ஈனவரே யாதலால் இன்று.	6
2388 இன்றாக நாளையே யாக, இனிச்சிறிதும் நின்றாக நின்னருளென் பாலதே,-நன்றாக நானுன்னை யன்றி யிலேன்கண்டாய், நாரணனே* நீயென்னை யன்றி யிலை.	7
2389 இலைதுணைமற் றென்னெஞ்சே* ஈசனை வென்ற சிலைகொண்ட செங்கண்மால் சேரா,-குலைகொண்ட ஈரைந் தலையான் இலங்கையை யீடழித்த, கூரம்பன் அல்லால் குறை.	8
2390 குறைகொண்டு நான்முகன் குண்டிகைநீர் பெய்து, மறைகொண்ட மந்திரத்தால் வாழ்த்தி,-கறைகொண்ட கண்டத்தான் சென்னிமேல் ஏறக் கழுவினான், அண்டத்தான் சேவடியை ஆங்கு.	9
2391 ஆங்கார வாரம் அதுகேட்டு, அழலுமிழும் பூங்கார் அரவணையான் பொன்மேனி,-யாங்காண வல்லமே யல்லமே? மாமலரான் வார்சடையான், வல்லரே யல்லரே? வாழ்த்து.	10
2392 வாழ்த்துகவாய் காண்ககண் கேட்க செவி,மகுடம் தாழ்த்து வணங்குமின்கள் தண்மலரால்,-சூழ்ந்த துழாய்மன்னும் நீண்முடியென் தொல்லைமால் தன்னை, வழாவண்கை கூப்பி மதித்து.	11
2393 மதித்தாய்போய் நான்கின் மதியார்போய் வீழ, மதித்தாய் மதிகோள் விடுத்தாய்,-மதித்தாய் மடுக்கிடந்த மாமுதலை கோள்விடுப்பான், ஆழி விடற்கிரண்டும் போயிரண்டின் வீடு.	12
2394 வீடாக்கும் பெற்றி யறியாது, மெய்வருத்திக் கூடாக்கி நின்றுண்டு கொண்டுழல்வீர்,-வீடாக்கும் மெய்ப்பொருள்தான் வேத முதற்பொருள்தான், விண்ணவர்க்கு நற்பொருள்தான் நாரா யணன்.	13
2395 நாரா யணனென்னை யாளி, நரகத்துச் சேராமல் காக்கும் திருமால்தான்,-பேரான பேசப் பெறாத பிணச்சமயர் பேசக்கேட்டு, ஆசைப்பட் டாழ்வார் பலர்.	14
2396 பலர்தேவ ரேத்தப் படிகடந்தான் பாதம், மலரேற விட்டிறைஞ்சி வாழ்த்த-வலராகில் மார்க்கண்டன் கண்ட வகையே வருங்கண்டீர், நீர்க்கண்டன் கண்ட நிலை.	15
2397 நிலைமன்னும் என்னெஞ்சம் அந்நான்று, தேவர் தலைமன்னார் தாமேமாற் றாக,-பலர்மன்னர் போர்மாள வெங்கதிரோன் மாயப் பொழில்மறைய, தேராழி யால்மறைத்தா ரால்.	16
2398 ஆல நிழற்கீழ் அறநெறியை, நால்வர்க்கு மேலை யுகத்துரைத்தான் மெய்த்தவத்தோன்,-ஞாலம் அளந்தானை யாழிக் கிடந்தானை, ஆல்மேல் வளர்ந்தானைத் தான்வணங்கு மாறு.	17
2399 மாறாய தானவனை வள்ளுகிரால், மார்விரண்டு கூறாகக் கீறிய கோளரியை,-வேறாக ஏத்தி யிருப்பாரை வெல்லுமே, மற்றவரைச் சார்த்தி யிருப்பார் தவம்.	18
2400 தவம்செய்து நான்முகனால் பெற்ற வரத்தை, அவம்செய்த ஆழியா யன்றே,-உவந்தெம்மைக் காப்பாய்நீ காப்பதனை யாவாய்நீ, வைகுந்தம் ஈப்பாயு மெவ்வுயிர்க்கும் நீ.	19
2401 நீயே யுலகெலாம் நின்னருளே நிற்பனவும், நீயே தவத்தேவ தேவனும்,-நீயே எரிசுடரும் மால்வரையும் எண்டிசையும், அண்டத் திருசுடரு மாய இவை.	20
2402 இவையா பிலவாய் திறந்தெரி கான்ற, இவையா எரிவட்டக் கண்கள்,-இவையா எரிபொங்கிக் காட்டு மிமையோர் பெருமான், அரிபொங்கிக் காட்டும் அழகு?	21
2403 அழகியான் தானே அரியுருவன் தானே, பழகியான் தாளே பணிமின்,-குழவியாய்த் தானே ழுலகுக்கும் தன்கைக்கும் தன்மையனே, மீனா யுயிரளிக்கும் வித்து.	22
2404 வித்து மிடல்வேண்டுங் கொல்லோ, விடையடர்த்த பத்தி யுழவன் பழம்புனத்து,-மொய்த்தெழுந்த கார்மேக மன்ன கருமால் திருமேனி, நீர்வானம் காட்டும் நிகழ்ந்து.	23
2405 நிகழ்ந்தாய்பால் பொன்பசுப்புக் கார்வண்ணம் நான்கும், இகழ்ந்தா யிருவரையும் வீயப்,-புகழ்ந்தாய் சினப்போர்ச் சுவேதனைச் சேனா பதியாய், மனப்போர் முடிக்கும் வகை.	24
2406 வகையால் மதியாது மண்கொண்டாய், மற்றும் வகையால் வருவதொன் றுண்டே,-வகையால் வயிரம் குழைத்துண்ணும் மாவலிதா னென்னும், வயிர வழக்கொழித்தாய் மற்று.	25
2407 மற்றுத் தொழுவா ரொருவரையும் யானின்மை, கற்றைச் சடையான் கரிகண்டாய்,-எற்றைக்கும் கண்டுகொள் கண்டாய் கடல்வண்ணா, யானுன்னைக் கண்டுகொள் கிற்கு மாறு.	26
2408 மால்தான் புகுந்த மடநெஞ்சன் மற்றதுவும் பேறாகக் கொள்வனோ பேதைகாள்,-நீறாடி தான்காண மாட்டாத தாரகலச் சேவடியை யான்காண வல்லேற் கிது?	27
2409 இதுவிலங்கை யீடழியக் கட்டிய சேது, இதுவிலங்கு வாலியை வீழ்த்தது,-இதுவிலங்கை தானொடுங்க வில்நுடங்கத் தண்தா ரிராவணனை, ஊனெடுங்க எய்தான் உகப்பு.	28
2410 உகப்புருவன் தானே ஒளியுருவன் தானே, மகப்புருவன் தானே மதிக்கில்,-மிகப்புருவம் ஒன்றுக்கொன் றோசனையான் வீழ, ஒருகணையால் அன்றிக்கொண் டெய்தான் அவன்.	29
2411 அவனென்னை யாளி அரங்கத்து, அரங்கில் அவனென்னை எய்தாமல் காப்பான்,-அவனென்ன துள்ளத்து நின்றா னிருந்தான் கிடக்குமே, வெள்ளத் தரவணையின் மேல்.	30
2412 மேல்நான் முகனரனை யிட்ட விடு சாபம், தான்நா ரணனொழித்தான் தாரகையுள்,-வானோர் பெருமானை யேத்தாத பேய்காள், பிறக்கும் கருமாயம் பேசில் கதை.	31
2413 கதைப்பொருள்தான் கண்ணன் திருவயிற்றி னுள்ள, உதைப்பளவு போதுபோக் கின்றி,-வதைப்பொருள்தான் வாய்ந்த குணத்துப் படாத தடைமினோ, ஆய்ந்த குணத்தான் அடி.	32
2414 அடிச்சகடம் சாடி யரவாட்டி, ஆனை பிடித்தொசித்துப் பேய்முலைநஞ் சுண்டு,-வடிப்பவள வாய்ப்பின்னை ()தோளுக்கா வல்லேற் றெருத்திறுத்து, கோப்பின்னு மானான் குறிப்பு. () தோளிக்கா என்பதும் பாடம்.	33
2415 குறிப்பெனக்குக் கோட்டியூர் மேயானை யேத்த, குறிப்பெனக்கு நன்மை பயக்க,-வெறுப்பனோ வேங்கடத்து மேயானை மெய்வினைநோ யெய்தாமல், தான்கடத்தும் தன்மையான் தாள்.	34
2416 தாளால் உலகம் அளந்த அசைவேகொல், வாளா கிடந்தருளும் வாய்திறவான்,-நீளோதம் வந்தலைக்கும் மாமயிலை மாவல்லிக் கேணியான், ஐந்தலைவாய் நாகத் தணை?#	35
2417 நாகத் தணைக்குடந்தை வெஃகா திருவெள்வுள், நாகத் தணையரங்கம் பேரன்பில்,-நாகத் தணைப்பாற் கடல்கிடக்கு மாதி நெடுமால், அணைப்பார் கருத்தனா வான்.	36
2418 வானுலவு தீவளி மாகடல் மாபொருப்பு, தானுலவு வெங்கதிரும் தண்மதியும்,-மேனிலவு கொண்டல் பெயரும் திசையெட்டும் சூழ்ச்சியும் அண்டந் திருமால் அகைப்பு.	37
2419 அகைப்பில் மனிசரை யாறு சமயம் புகைத்தான், பொருகடல்நீர் வண்ணன்,-உகைக்குமேல் எத்தேவர் வாலாட்டு மெவ்வாறு செய்கையும், அப்போ தொழியும் அழைப்பு.	38
2420 அழைப்பன் திருவேங் கடத்தானைக் காண, இழைப்பன் திருக்கூடல் கூட,-மழைப்பே ரருவி மணிவரன்றி வந்திழிய, யானை வெருவி யரவொடுங்கும் வெற்பு.	39
2421 வெற்பென்று வேங்கடம் பாடினேன், வீடாக்கி நிற்கின்றேன் நின்று நினைக்கின்றேன்,-கற்கின்ற நு}ல்வலையில் பட்டிருந்த நு}லாட்டி கேள்வனார், கால்வலையில் பட்டிருந்தேன் காண்.	40
2422 காண லுறுகின்றேன் கல்லருவி முத்துதிர, ஓண விழவில் ஒலியதிர,-பேணி வருவேங் கடவா*என் னுள்ளம் புகுந்தாய், திருவேங் கடமதனைச் சென்று.	41
2423 சென்று வணங்குமினோ சேணுயர் வேங்கடத்தை, நின்று வினைகெடுக்கும் நீர்மையால்,-என்றும் கடிக்கமல நான்முகனும் கண்மூன்றத் தானும், அடிக்கமலம் இட்டேத்து மங்கு.	42
2424 மங்குல்தோய் சென்னி வடவேங் கடத்தானை, கங்குல் புகுந்தார்கள் காப்பணிவான்,-திங்கள் சடையேற வைத்தானும் தாமரைமே லானும், குடையேறத் தாம்குவித்துக் கொண்டு.	43
2425 கொண்டு குடங்கால்மேல் வைத்த குழவியாய், தண்ட அரக்கன் தலைதாளால்-பண்டெண்ணி, போம்குமரன் நிற்கும் பொழில்வேங் கடமலைக்கே, போம்குமர ருள்ளீர் புரிந்து.	44
2426 புரிந்து மலரிட்டுப் புண்டரிகப் பாதம், பரிந்து படுகாடு நிற்ப,-தெரிந்தெங்கும் தானோங்கி நிற்கின்றான் தண்ணருவி வேங்கடமே, வானோர்க்கும் மண்ணோர்க்கும் வைப்பு.	45
2427 வைப்பன் மணிவிளக்கா மாமதியை, மாலுக்கென் றெப்பொழுதும் கைநீட்டும் யானையை,-எப்பாடும் வேடுவளைக் கக்குறவர் வில்லெடுக்கும் வேங்கடமே, நாடுவளைத் தாடுமேல் நன்று.	46
2428 நன்மணி வண்ணனு}ர் ஆளியும் கோளரியும், பொன்மணியும் முத்தமும் பூமரமும்,-பன்மணிநீ ரோடு பொருதுருளும் கானமும் வானரமும், வேடு முடைவேங் கடம்.	47
2429 வேங்கடமே விண்ணோர் தொழுவதுவும் மெய்ம்மையால் வேங்கடமே மெய்வினைநோய் தீர்ப்பதுவும்,-வேங்கடமே தானவரை வீழத்தன் னாழிப் படைதொட்டு வானவரைக் காப்பான் மலை.	48
2430 மலையாமை மேல்வைத்து வாசுகியைச் சுற்றி, தலையாமை தானொருகை பற்றி,-அலையாமல் பீறக் கடைந்த பெருமான் திருநாமம், கூறுவதே யாவர்க்கும் கூற்று.	49
2431 கூற்றமும் சாரா கொடுவினையும் சாரா,தீ மாற்றமும் சாரா வகையறிந்தேன்,-ஆற்றங் கரைக்கிடக்கும் கண்ணன் கடல்கிடக்கும், மாயன் உரைக்கிடக்கு முள்ளத் தெனக்கு.	50
2432 எனக்காவா ராரொருவ ரே,எம் பெருமான் தனக்காவான் தானேமற் றல்லால்,-புனக்காயா வண்ணனே* உன்னைப் பிறரறியார், என்மதிக்கு விண்ணெல்லா முண்டோ விலை?	51
2433 விலைக்காட் படுவர் விசாதியேற் றுண்பர், தலைக்காட் பலிதிரிவர் தக்கோர்,-முலைக்கால் விடமுண்ட வேந்தனையே வேறாஏத் தாதார், கடமுண்டார் கல்லா தவர்.	52
2434 கல்லா தவரிலங்கை கட்டழித்த, காகுத்தன் அல்லா லொருதெய்வம் யானிலேன்,-பொல்லாத தேவரை தேவரல் லாரை, திருவில்லாத் தேவரைத் தேறேல்மின் தேவு.	53
2435 தேவராய் நிற்குமத் தேவும்,அத் தேவரில் மூவராய் நிற்கும் முதுபுணர்ப்பும்,-யாவராய் நிற்கின்ற தெல்லாம் நெடுமாலென் றோராதார், கற்கின்ற தெல்லாம் கடை.	54
2436 கடைநின் றமரர் கழல்தொழுது நாளும், இடைநின்ற இன்பத்த ராவர்,-புடைநின்ற நீரோத மேனி நெடுமாலே, நின்னடியை யாரோத வல்லா ரவர்?	55
2437 அவரிரவென் றில்லை அனங்கவேள் தாதைக்கு, எவரு மெதிரில்லை கண்டீர்,-உவரிக் கடல்நஞ்ச முண்டான் கடனென்று, வாணற் குடனின்று தோற்றா னொருங்கு.	56
2438 ஒருங்கிருந்த நல்வினையும் தீவினையு மாவான், பெருங்குருந்தம் சாய்த்தவனே பேசில்,-மருங்கிருந்த வானவர்தாம் தானவர்தாம் தாரகைதான், என்னெஞ்சம் ஆனவர்தா மல்லாத தென்?	57
2439 என்னெஞ்ச மேயான் இருள்நீக்கி யெம்பிரான், மன்னஞ்ச முன்னொருநாள் மண்ணளந்தான்,-என்னெஞ்ச மேயாயை யில்லா விடையேற்றான், வெவ்வினைதீர்த் தாயானுக் காக்கினேன் அன்பு.	58
2440 அன்பாவாய் ஆரமுதம் ஆவாய், அடியேனுக் கின்பாவாய் எல்லாமும் நீயாவாய்,-பொன்பாவை கேள்வா* கிளரொளியென் கேசவனே, கேடின்றி ஆள்வாய்க் கடியேன்நான் ஆள்.	59
2441 'ஆட்பார்த் துழிதருவாய் கண்டுகொள்' என்று,நின் தாட்பார்த் துழிதருவேன் தன்மையை,-கேட்பார்க் கரும்பொருளாய் நின்ற அரங்கனே, உன்னை விரும்புவதே விள்ளேன் மனம்.	60
2442 மனக்கேதம் சாரா மதுசூதன் றன்னை, தனக்கேதான் தஞ்சமாக் கொள்ளில்,-எனக்கேதான் இன்றொன்றி நின்றுலகை யேழாணை யோட்டினான், சென்றொன்றி நின்ற திரு.	61
2443 திருநின்ற பக்கம் திறவிதென் றோரார், கருநின்ற கல்லார்க் குரைப்பர்,-திருவிருந்த மார்பன் சிரிதரன்றன் வண்டுலவு தண்டுழாய், தார்தன்னைச் சூடித் தரித்து.	62
2444 தரித்திருந்தே னாகவே தாரா கணப்போர், விரித்துரைத்த வெந்நாகத் துன்னை,-தெரித்தெழுதி வாசித்தும் கேட்டும் வணங்கி வழிபட்டும், பூசித்தும் போக்கினேன் போது.	63
2445 போதான இட்டிறைஞ்சி ஏத்துமினோ, பொன்மகரக் காதானை யாதிப் பெருமானை,-நாதானை நல்லானை நாரணனை நம்மேழ் பிறப்பறுக்கும் சொல்லானை. சொல்லுவதே சூது.	64
2446 சூதாவ தென்னெஞ்சத் தெண்ணினேன், சொன்மாலை மாதாய மாலவனை மாதவனை,-யாதானும் வல்லவா சிந்தித் திருப்பேற்கு, வைகுந்தத் தில்லையோ சொல்லீ ரிடம்?	65
2447 இடமாவ தென்னெஞ்சம் இன்றெல்லாம், பண்டு படநா கணைநெடிய மாற்கு,-திடமாக வையேன் மதிசூடி தன்னோடு, அயனைநான் வையேனாட் செய்யேன் வலம்.	66
2448 வலமாக மாட்டாமை தானாக, வைகல் குலமாக குற்றம்தா னாக,-நலமாக நாரணனை நம்பதியை ஞானப் பெருமானை, சீரணனை யேத்தும் திறம்.	67
2449 'திறம்பேன்மின் கண்டீர் திவடிதன் நாமம், மறந்தும் புறந்தொழா மாந்தர்,-இறைஞ்சியும் சாதுவராய்ப் போதுமின்கள்,' என்றான், நமனும்தன் தூதுவரைக் கூவிச் செவிக்கு.	68
2450 செவிக்கின்பம் ஆவதுவும் செங்கண்மால் நாமம், புவிக்கும் புவியதுவே கண்டீர்,-கவிக்கு நிறைபொருளாய் நின்றானை நேர்பட்டேன், பார்க்கில் மறைப்பொருளும் அத்தனையே தான்.	69
2451 தானொருவ னாகித் தரணி யிடந்தெடுத்து, ஏனொருவ னாயெயிற்றில் தாங்கியதும்,-யானொருவன் இன்றா வறிகின்றே னல்லேன், இருநிலத்தைச் சென்றாங் கடிப்படுத்த சேய்.	70
2452 சேயன் அணியன் சிறியன் மிகப்பெரியன், ஆயன் துவரைக்கோ னாய்நின்ற-மாயன்,அன் றோதிய வாக்கதனைக் கல்லார், உலகத்தில் ஏதிலராய் மெய்ஞ்ஞான மில்.	71
2453 'இல்லறம் இல்லேல் துறவறமில்' என்னும், சொல்லற மல்லனவும் சொல்லல்ல,-நல்லறம் ஆவனவும் நால்வேத மாத்தவமும், நாரணனே யாவதீ தன்றென்பா ரார்?	72
2454 ஆரே யறிவார் அனைத்துலகு முண்டுமிழ்ந்த, பேராழி யான்றன் பெருமையை,-கார்ச்செறிந்த கண்டத்தான் எண்கண்ணான் காணான், அவன்வைத்த பண்டைத்தா னத்தின் பதி.	73
2455 பதிப்பகைஞர்க் காற்றாது பாய்திரைநீர்ப் பாழி, மதித்தடைந்த வாளரவந் தன்னை,-மதித்தவன்றன் வல்லாகத் தேற்றிய மாமேனி மாயவனை, அல்லாதொன் றேத்தாதென் நா.	74
2456 நாக்கொண்டு மானிடம் பாடேன், நலமாகத் தீக்கொண்ட செஞ்சடையான் சென்று,என்றும்-பூக்கொண்டு வல்லவா றேத்த மகிழாத, வைகுந்தச் செல்வனார் சேவடிமேல் பாட்டு.	75
2457 பாட்டும் முறையும் படுகதையும் பல்பொருளும் ஈட்டிய தீயும் இருவிசும்பும்,-கேட்ட மனுவும் சுருதி மறைநான்கும், மாயன் றனமாயை யிற்பட்ட தற்பு.	76
2458 தற்பென்னைத் தானறியா னேலும், தடங்கடலைக் கற்கொண்டு தூர்த்த கடல்வண்ணன்,-எற்கொண்ட வெவ்வினையும் நீங்க விலங்கா மனம்வைத்தான், எவ்வினையும் மாயுமால் கண்டு.	77
2459 கண்டு வணங்கினார்க் கென்னாங்கொல், காமனுடல் கொண்ட தவத்தாற்கு உமையுணர்த்த,-வண்டலம்பும் தாரலங்கல் நீண்முடியான் றன்பெயரே கேட்டிருந்து,அங் காரலங்க லானமையா லாய்ந்து.	78
2460 ஆய்ந்துகொண் டாதிப் பெருமானை, அன்பினால் வாய்ந்த மனத்திருந்த வல்லார்கள்,-ஏய்ந்ததம் மெய்குந்த மாக விரும்புவரே, தாமும்தம் வைகுந்தம் காண்பார் விரைந்து.	79
2461 விரைந்தடைமின் மேலொருநாள் வெள்ளம் பரக்க, கரந்துலகம் காத்தளித்த கண்ணன்,-பரந்துலகம் பாடின ஆடின கேட்டு, படுநரகம் வீடின வாசற் கதவு.	80
2462 கதவு மனமென்றும் காணலா மென்றும், குதையும் வினையாவி தீர்ந்தேன்,-விதையாக நற்றமிழை வித்தியென் உள்ளத்தை நீவிளைத்தாய், கற்றமொழி யாகிக் கலந்து.	81
2463 கலந்தானென் னுள்ளத்துக் காமவேள் தாதை, நலந்தானு மீதொப்ப துண்டே?,-அலர்ந்தலர்கள் இட்டேத்து மீசனும் நான்முகனும், என்றிவர்கள் விட்டேத்த மாட்டாத வேந்து.	82
2464 வேந்தராய் விண்ணவராய் விண்ணாகித் தண்ணளியாய், மாந்தராய் மாதாய்மற் றெல்லாமாய்,-சார்ந்தவர்க்குத் தன்னாற்றான் நேமியான் மால்வண்ணன் தான்கொடுக்கும், பின்னால்தான் செய்யும் பிதிர்.	83
2465 பிதிரும் மனமிலேன் பிஞ்ஞகன் றன்னோடு, எதிர்வன் அவனெனக்கு நேரான்,-அதிரும் கழற்கால மன்னனையே கண்ணனையே, நாளும் தொழக்காதல் பூண்டேன் தொழில்.	84
2466 தொழிலெனக்குத் தொல்லைமால் தன்னாம மேத்த, பொழுதெனக்கு மற்றதுவே போதும்,-கழிசினத்த வல்லாளன் வானரக்கோன் வாலி மதனழித்த, வில்லாளன் நெஞ்சத் துளன்.	85
2467 உளன்கண்டாய் நன்னெஞ்சே* உத்தம னென்றும் உளன்கண்டாய்;, உள்ளுவா ருள்ளத்,-துளன்கண்டாய் தன்னொப்பான் தானா யுளன்காண் தமியேற்கும், என்னொப்பார்க் கீச னிமை.	86
2468 இமயப் பெருமலைபோ லிந்திரனார்க் கிட்ட, சமய விருந்துண்டார் காப்பார்,-சமயங்கள் கண்டான் அவைகாப்பான் கார்க்கண்டன் நான்முகனோடு, உண்டா னுலகோ டுயிர்.	87
2469 உயிர்கொண் டுடலொழிய ஓடும்பொ தோடி, அயர்வென்ற தீர்ப்பான்பேர் பாடி,-செயல்தீரச் சிந்தித்து வாழ்வாரே வாழ்வார், சிறுசமயப் பந்தனையார் வாழ்வேல் பழுது.	88
2470 பழுதாகா தொன்றறிந்தேன் பாற்கடலான் பாதம், வழுவா வகைநினைந்து வைகல்-தொழுவாரை, கண்டிறைஞ்சி வாழ்வார் கலந்த வினைகெடுத்து, விண்திறந்து வீற்றிருப்பார் மிக்கு.	89
2471 வீற்றிருந்து விண்ணாள வேண்டுவார், வேங்கடத்தான் பால்திருந்த வைத்தாரே பன்மலர்கள்,-மேல்திருந்த வாழ்வார் வருமதிபார்த் தன்பினராய், மற்றவர்க்கே தாழ்வா யிருப்பார் தமர்.	90
2472 தமராவார் யாவர்க்கும் தாமரைமே லாற்கும், அமரர்க்கும் ஆடரவார்த் தாற்கும்,-அமரர்கள் தாள்தா மரைமலர்க ளிட்டிறைஞ்சி, மால்வண்ணன் தாள்தா மரையடைவோ மென்று.	91
2473 என்றும் மறந்தறியேன் என்னெஞ்சத் தேவைத்து, நின்று மிருந்தும் நெடுமாலை,-என்றும் திருவிருந்த மார்பன் சிரிதரனுக் காளாய், கருவிருந்த நாள்முதாக் காப்பு.	92
2474 காப்பு மறந்தறியேன் கண்ணனே யென்றிருப்பன், ஆப்பங் கொழியவும் பல்லுயிர்க்கும்,-ஆக்கை கொடுத்தளித்த கோனே* குணப்பரனே, உன்னை விடத்துணியார் மெய்தெளிந்தார் தாம்.	93
2475 மெய்தெளிந்தா ரென்செய்யார்? வேறானார் நீறாக, கைதெளிந்து காட்டிக் களப்படுத்து,-பைதெளிந்த பாம்பின் அணையாய்* அருளாய் அடியேற்கு, வேமட்பும் கறியாகும் ஏன்று.	94
2476 ஏன்றேன் அடிமை இழிந்தேன் பிறப்பிடும்பை, ஆன்றேன் அமரர்க் கமராமை,-ஆன்றேன் கடன்நாடும் மண்ணாடும் கைவிட்டு, மேலை இடநாடு காண இனி.#	95
2477 இனியறிந்தே னீசற்கும் நான்முகற்கும் தெய்வம், இனியறிந்தேன் எம்பெருமான்*உன்னை,-இனியறிந்தேன் காரணன்நீ கற்றவைநீ கற்பவைநீ, நற்கிரிசை நாரணன்நீ நன்கறிந்தேன் நான்.#	96
திருமழிசையாழ்வார் திருவடிகளே சரணம்

மேலே செல்க